W ostatnim wpisie z serii angielskiej gramatyki omówiłam struktury porównawcze z prefer, would prefer oraz would rather. Dzisiaj z kolei przechodzę do konstrukcji gramatycznych, których możemy używać do mówienia o naszych przeszłych przyzwyczajeniach i nawykach. Chodzi oczywiście o ‘used to + bezokolicznik’ oraz ‘would + infinitive’. Na koniec przedstawię konstrukcję ‘be / get used to doing’.
Po przestudiowaniu wpisu teoretycznego zapraszam Was do zestawu gotowych ćwiczeń z dzisiejszego tematu. Ćwiczenia wraz z kluczem odpowiedzi znajdziecie tutaj – Used to, would, be used to – Ćwiczenia.
Dzisiejszy wpis polecam osobom uczącym się języka angielskiego na poziomie średnio zaawansowanym (B1) oraz średnio zaawansowanym wyższym (B2). Na pewno wpis przyda się osobom przygotowującym się do egzaminu językowego B2 First (FCE). Polecam samodzielną naukę do egzaminu lub zapisanie się na kurs FCE online.
Used to + infinitive
-
Używamy tej konstrukcji, gdy mówimy o przeszłych przyzwyczajeniach, nawykach, stanach lub czynnościach, które działy się regularnie w przeszłości, ale nie dzieją się już obecnie.
-
Używamy ‘used to + infinitive’ z czasownikami statycznymi (state verbs) takimi jak np.: be, believe, have, like, love, know, understand.
-
Tej konstrukcji gramatycznej używamy tylko odnosząc się do przeszłości. Jeśli chcemy mówić o naszych zwyczajach w teraźniejszości, używamy czasu Present Simple, często z okolicznikami czasu charakterystycznymi dla tego czasu – np. never, rarely, sometimes, usually, often, always, etc.
Tworząc zdania przeczące oraz pytania z ‘used to’, stosujemy się do zasad obowiązujących w czasie Past Simple.
Zdania twierdzące:
I used to play volleyball when I was a teenager.
Sarah used to sing, but now she is focus on drawing.
Peter used to like meat, but now he’s a vegetarian.
Zdania przeczące:
I didn’t use to play volleyball when I was a teenager.
Sarah didn’t use to sing.
Peter didn’t use to like meat.
Pytania:
Did you use to play volleyball when you were a teenager?
Did Sarah use to play the cello?
Did Peter use to like meat?
Would + infinitive
-
Używamy do mówienia o przeszłych zwyczajach, nawykach i powtarzających się czynnościach, które działy się przed długi czas, ale nie dzieją się obecnie.
-
Możemy stosować ‘would + infinitive’ zamiast ‘used to+ infinitive’, ale tylko wtedy, gdy mówimy o przeszłych czynnościach. Mówiąc o przeszłych stanach musimy zastosować ‘used to + infinitive’.
-
‘Used to+ infinitive’ jest bardziej uniwersalne, ponieważ może być stosowane zawsze. Z kolei ‘would + infinitive’ ogranicza się tylko do przeszłych czynności.
When we were children, we lived in the mountains. In winter we would ski and sledge.
Whenever my grandma would bake bread, we would go to her and eat it when it was still warm.
Uwaga: Mówiąc o czynności w przeszłości, która wydarzyła się tylko raz, stosujemy czas Past Simple.
We moved to Boston five years ago.
She wrote an e-mail to her boss.
They forgot their keys.
Be / get used to doing
-
Używamy tej konstrukcji, gdy chcemy powiedzieć, że ktoś jest lub był przyzwyczajony do czegoś (be used to doing something). Oznacza to, że dana czynność nie jest już dla nas ani nowa ani obca.
-
Używamy jej również, gdy chcemy powiedzieć, że ktoś przyzwyczaja się lub przyzwyczaił się do jakiejś nowej sytuacji (get used to doing something). Ten proces trwa lub trwał pewien czas.
-
W tej konstrukcji po ‘be / get used to’ stosujemy formę gerund czasownika (‘-ing’). Warto o tym pamiętać, żeby nie pomylić się się ze zwykłym ‘used to’, po którym zawsze stawiamy bezokolicznik.
I’m not used to getting up early.
When they moved to Britain, they got used to driving on the left.
Anna works for a big multinational company. At first she had a problem with adjusting to new regulations and company policy.
She wasn’t used to working for a big company.
But after some time, working there is not a problem for her any more.
She got used to working there.
Now she is used to working for a big company.
Po więcej wpisów z angielskiej gramatyki zapraszam tutaj – Angielski gramatyka.
Udanej nauki języka angielskiego i do zobaczenia w kolejnym wpisie 🙂